Mijn ‘Waarom’
Ik geloof in de kracht van ieder individu. Iedereen heeft in principe de antwoorden op z’n eigen vragen in zich. Ieder persoonlijk- en organisatievraagstuk begint dan ook met het zoeken naar antwoorden in de mens zelf.
Als ‘mensenmens’ doe ik dat op een manier waarbij jij je veilig blijft voelen. We gebruiken ons ‘boerenverstand’ en we gaan onder andere wandelen, spelen met de hond of misschien wel hardlopen.
Momenteel ben ik loopbaancoach, coach ik ondernemers en maak ik wandel- en fietsroutes voor in een route app. Deze routes maak ik samen met horecabedrijven, historische verenigingen, Buurtommetjes, Staatsbosbeheer, Geopark de Hondsrug, Musea en anderen. In dit proces ben ik de aanjager en verbinder.
Wie ben ik
Ik vind het leuk om ‘het randje op te zoeken’, doe graag dingen op een andere manier en hou van ontwikkeling. Van ‘leermomentjes’ kan ik dan ook erg genieten, hoewel ik het ook wel spannend vind. Daarnaast hou ik van mensen en techniek. Slimme technische oplossingen inspireren mij behoorlijk en ik kan genieten van hoe ieder mens zich op z’n eigen wijze ontwikkelt.
Als bouwer zet ik graag dingen op, daarna wil ik weer verder. Je vind mij ook veel buiten samen met mijn hond Pelle.
Op mijn best
Het was ergens begin jaren’90 van de vorige eeuw. In die tijd was ik afdelingshoofd van één van de drie afdelingen van de sector Vastgoed bij de gemeentebelastingen. De Belastingdienst bestond uit drie sectoren: Vastgoed, Heffing en Inning. Plus uteraard een paar ondersteunende afdelingen zoals ICT, P&O en Interne controle. Naast de directie had iedere sector een manger en de ongeveer 15 afdelingshoofden van de uitvoerende afdelingen. Ik was dus één van die 15.
Het was vlak voor de vakantieperiode dat ik op een maandagochtend op mijn werk kwam en werd opgewacht door de afdelingshoofd van ICT en een medewerker van Interne controle. Er had dat weekend een koppeling plaatsgevonden van het nieuwe computersysteem van Vastgoed met de rest van de organisatie. En daar was iets niet goed gegaan. De directie was niet in het pand en de sectormanagers waren ook niet te vinden. Dus men kwam bij mij. De medewerker Interne controle had een 25 cm dik pak uitdraai van de foutmeldingen bij zich.
Oké, wat te doen?
“Over een half uur een overleg met alle afdelingshoofden in de vergaderzaal van Vastgoed”.
Zo gezegd zo gedaan. Nadat iedereen een kop koffie had vroeg ik:
1 Wat heeft er plaatsgevonden dit weekend?
2 Wat zou de uitkomst moeten zijn?
3 wat is de uitkomst?
Eenvoudig gezegd: de taxaties van alle panden in de stad dienden gekoppeld te worden aan de eigenaren en gebruikers van die panden zodat er een aanslag gestuurd kon worden en het geld geïnd kon worden. Maar er werd niets van het nieuwe systeem van Vastgoed gekoppeld aan het bestaande van Heffing. Resultaat: een 25 cm pak papier met foutmeldingen. Iedereen bladerde even door het pak papier en nam weer een slok koffie.
“Wie kan hier wat uit formuleren?” De medewerker van Internecontrole wilde daar wel een poosje aan besteden om te kijken wat er fout was gegaan. “Oké, ga daar mee aan de slag en morgen ‘same time, same place'”.
De andere ochtend werd er verslag gedaan en werd er een bepaalde structuur zichtbaar waar de ICT mensen wat mee konden. Zo zijn we 5 ochtenden een uurtje bezig geweest en vrijdag draaide alles zoals het zou moeten.
Geen hogere school, geen directie, geen managers maar gewoon met elkaar je ogen en oren open houden en doen.
En waarom men bij mij kwam? Omdat ik mij graag overal mee bemoei, maar vooral omdat mijn aanpak is: “met z’n allen en ieder z’n deel”.
Foto gemaakt door Gijs Versteeg